Esfahan
07 Maart 2017 | Iran, Eşfahān
ESFAHAN
Esfahan is duidelijk het hoogtepunt van de reis. De schoonheid van de stad met de mooie moskeeen en paleizen op het prachtige plein werd niet voor niets bejubeld door vroegere schrijvers. We verblijven er 3,5 dagen. Precies genoeg tijd. Sjah Abbas de Grote maakte in de 16e eeuw Esfahan tot hoofdstad en zorgde voor veel pracht. De stad moest het paradijs nabootsen. Esfahan komt pas goed tot zijn recht op de foto’s.
De moskeeen op het Naqsh-e Jahan plein zien er fantastische uit met hun minutieus bewerkte tegels. Ook het plein op zich is heel mooi en groot. Allemaal voetgangersgebied. Ook de veel oudere Jameh moskee en de daaraan grenzende bazar zijn de moeite waard.
Daarnaast zijn er nog twee mooie maar wat vervallen paleizen die nu worden gerestaureerd. Ondanks alles is er nog veel schoonheid overgebleven.
We bezoeken ook de mooie, oude bruggen. Helaas is de rivier kurkdroog. Iran heeft al een tijd last van de droogte. De waterfietsen liggen op de droge bodem van de rivier. Vroeger waren in dit gebied veel theehuizen maar deze zijn gesloten na de revolutie. Hier plachten jonge mannen en vrouwen zich samen te vermaken. Maar dat is nu uit den boze.
Wel vinden we nog een heel mooi oud theehuis annex restaurant in het centrum.
De sfeer in de stad is losser dan in andere steden. Er zijn veel Iraanse toeristen en veel souvenirwinkeltjes. Af en toe zien we man en vrouw hand in hand lopen of ze zitten dicht tegen elkaar op een bankje.
Het leukste zagen we echter op een avond toen we over het plein liepen. Een groepje jonge pubers zowel man als vrouw hield zich op bij de ingang van de dichte moskee. We zagen dat twee meiden in het donker bezig waren make-up op te doen. Een jongeman lichtte hen bij met een zaklamp. Waarschijnlijk wisten de ouders van niets.
Ik herinner me een verhaal dat ik in een boek over Iran heb gelezen. Jongeren mogen officieel niet mengen met de andere sekse. In Teheran gingen ze gezellig in een internetcafe zitten. Iemand stond op wacht om te waarschuwen als de moraalpolitie kwam. Dan zaten ze weer allemaal keurig apart.
ARMEENSE WIJK
Buiten het centrum ligt de voormalige Armeense wijk Jolfa. Sjah Abbas haalde deze Armeniers uit hun oorspronkelijke gebied in het noordwesten dichtbij het huidige Armenie omdat hij ze nodig had voor hun vaardigheden als kooplui en kunstenaars. Hij beloofde dat hun religieuze vrijheid als christenen werd gerespecteerd. Daarom moesten ze wel een eind buiten het islamitische centrum wonen. Er leefden ongeveer 42.000 Armeniers, nu nog 5.000. Hun Vank kathedraal is van onder tot boven versierd met mooie schilderingen met voorstellingen uit de Bijbel. Maar er werden ook islamitische tegeltjes met mooie patronen gebruikt. Vooral Armeniers bezoeken deze plaats.
Er was een interessant museumpje bij. Hier bleek uit decreten dat de gelijkwaardigheid wel moest worden afgedwongen. Armeniers werden lastig gevallen, er werd onterecht geld van ze geeist enz.
Ook kwam de Armeense genocide door de Turken in 1915 aan bod. Er is geen twijfel aan dat het een genocide was wat de Turken ook beweren. Er hing een telegram van Talaat (de opdrachtgever) waarin hij opdracht gaf alle Armeniers uit te roeien.
VAN ESFAHAN NAAR KASHAN VIA ABYANEH
Onze chauffeur heeft zijn vader van 75 jaar meegenomen want anders zit hij de hele dag alleen thuis. Zijn echtgenote is overleden. Maar daarnaast heeft hij ook een thermoskan met thee en wat fruit voor ons meegebracht.
Abyaneh is een 1500 jaar oud dorpje op 4000 meter hoogte. Het dorpje is met smalle kronkelige weggetjes gebouwd om zoveel mogelijk zon te krijgen en zo weinig mogelijk last te hebben van de wind. Het is er ook nu koud. Vroeger leefde men hier heel geisoleerd.
Nu zijn de jongeren weggetrokken naar de stad en zijn er nog wat oude mensen over die niet kunnen aarden in de grote stad. Maar ook mensen uit Teheran kopen hier huizen voor een zomerverblijf in de frisse lucht.
Helaas is het plaatsje vol met Iraanse toeristen en proberen de oude vrouwtjes in klederdracht allemaal gedroogde appeltjes enz. te verkopen. In zo’n piepklein plaatsje is het aantal mensen snel te veel en daardoor verliest het dorp zijn charme.
We houden het snel voor gezien maar helaas is opa nog onderweg. We wachten dus op hem, het is zijn eerste bezoek aan Abyaneh. Tot onze verbazing heeft hij twee verse broden gekocht. Een voor ons en een voor vader en zoon. De laatste legt uit dat het brood hier veel beter wordt gebakken dan in de stad want hier nemen ze er nog de tijd voor. Opa bedankt ons hartelijk bij aankomst in Kashan voor het uitstapje.
Esfahan is duidelijk het hoogtepunt van de reis. De schoonheid van de stad met de mooie moskeeen en paleizen op het prachtige plein werd niet voor niets bejubeld door vroegere schrijvers. We verblijven er 3,5 dagen. Precies genoeg tijd. Sjah Abbas de Grote maakte in de 16e eeuw Esfahan tot hoofdstad en zorgde voor veel pracht. De stad moest het paradijs nabootsen. Esfahan komt pas goed tot zijn recht op de foto’s.
De moskeeen op het Naqsh-e Jahan plein zien er fantastische uit met hun minutieus bewerkte tegels. Ook het plein op zich is heel mooi en groot. Allemaal voetgangersgebied. Ook de veel oudere Jameh moskee en de daaraan grenzende bazar zijn de moeite waard.
Daarnaast zijn er nog twee mooie maar wat vervallen paleizen die nu worden gerestaureerd. Ondanks alles is er nog veel schoonheid overgebleven.
We bezoeken ook de mooie, oude bruggen. Helaas is de rivier kurkdroog. Iran heeft al een tijd last van de droogte. De waterfietsen liggen op de droge bodem van de rivier. Vroeger waren in dit gebied veel theehuizen maar deze zijn gesloten na de revolutie. Hier plachten jonge mannen en vrouwen zich samen te vermaken. Maar dat is nu uit den boze.
Wel vinden we nog een heel mooi oud theehuis annex restaurant in het centrum.
De sfeer in de stad is losser dan in andere steden. Er zijn veel Iraanse toeristen en veel souvenirwinkeltjes. Af en toe zien we man en vrouw hand in hand lopen of ze zitten dicht tegen elkaar op een bankje.
Het leukste zagen we echter op een avond toen we over het plein liepen. Een groepje jonge pubers zowel man als vrouw hield zich op bij de ingang van de dichte moskee. We zagen dat twee meiden in het donker bezig waren make-up op te doen. Een jongeman lichtte hen bij met een zaklamp. Waarschijnlijk wisten de ouders van niets.
Ik herinner me een verhaal dat ik in een boek over Iran heb gelezen. Jongeren mogen officieel niet mengen met de andere sekse. In Teheran gingen ze gezellig in een internetcafe zitten. Iemand stond op wacht om te waarschuwen als de moraalpolitie kwam. Dan zaten ze weer allemaal keurig apart.
ARMEENSE WIJK
Buiten het centrum ligt de voormalige Armeense wijk Jolfa. Sjah Abbas haalde deze Armeniers uit hun oorspronkelijke gebied in het noordwesten dichtbij het huidige Armenie omdat hij ze nodig had voor hun vaardigheden als kooplui en kunstenaars. Hij beloofde dat hun religieuze vrijheid als christenen werd gerespecteerd. Daarom moesten ze wel een eind buiten het islamitische centrum wonen. Er leefden ongeveer 42.000 Armeniers, nu nog 5.000. Hun Vank kathedraal is van onder tot boven versierd met mooie schilderingen met voorstellingen uit de Bijbel. Maar er werden ook islamitische tegeltjes met mooie patronen gebruikt. Vooral Armeniers bezoeken deze plaats.
Er was een interessant museumpje bij. Hier bleek uit decreten dat de gelijkwaardigheid wel moest worden afgedwongen. Armeniers werden lastig gevallen, er werd onterecht geld van ze geeist enz.
Ook kwam de Armeense genocide door de Turken in 1915 aan bod. Er is geen twijfel aan dat het een genocide was wat de Turken ook beweren. Er hing een telegram van Talaat (de opdrachtgever) waarin hij opdracht gaf alle Armeniers uit te roeien.
VAN ESFAHAN NAAR KASHAN VIA ABYANEH
Onze chauffeur heeft zijn vader van 75 jaar meegenomen want anders zit hij de hele dag alleen thuis. Zijn echtgenote is overleden. Maar daarnaast heeft hij ook een thermoskan met thee en wat fruit voor ons meegebracht.
Abyaneh is een 1500 jaar oud dorpje op 4000 meter hoogte. Het dorpje is met smalle kronkelige weggetjes gebouwd om zoveel mogelijk zon te krijgen en zo weinig mogelijk last te hebben van de wind. Het is er ook nu koud. Vroeger leefde men hier heel geisoleerd.
Nu zijn de jongeren weggetrokken naar de stad en zijn er nog wat oude mensen over die niet kunnen aarden in de grote stad. Maar ook mensen uit Teheran kopen hier huizen voor een zomerverblijf in de frisse lucht.
Helaas is het plaatsje vol met Iraanse toeristen en proberen de oude vrouwtjes in klederdracht allemaal gedroogde appeltjes enz. te verkopen. In zo’n piepklein plaatsje is het aantal mensen snel te veel en daardoor verliest het dorp zijn charme.
We houden het snel voor gezien maar helaas is opa nog onderweg. We wachten dus op hem, het is zijn eerste bezoek aan Abyaneh. Tot onze verbazing heeft hij twee verse broden gekocht. Een voor ons en een voor vader en zoon. De laatste legt uit dat het brood hier veel beter wordt gebakken dan in de stad want hier nemen ze er nog de tijd voor. Opa bedankt ons hartelijk bij aankomst in Kashan voor het uitstapje.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
