bijna in New Orleans
Door: bert en tiny
14 Juni 2013 | Verenigde Staten, Natchez
We zijn aangekomen in Natchez. Morgen zijn we in New Orleans. Dit is het einde van een 2000 km lange busrit. We liggen achter met onze verslagen. Het reisprogramma is overvol en we krijgen enorm veel informatie. We waren te moe. Het is echt een studiereis met een enorm hoog tempo. In New Orleans hebben we vier nachten bijgeboekt zodat we daar een week alles in ons eigen tempo kunnen doen.
Het is hier erg heet ongeveer 37 graden. Zelfs voor deze streek is dat een hittegolf. Morgen wordt het weer wat koeler. We hebben weinig last van de hitte want meestal zijn we binnen in de airco in een museum, restaurant, hotel of bus. Hierdoor zijn wel veel mensen verkouden geworden. Tiny ook en Bert heeft last van zijn keel.
Alleen de grote wegen die de staten met elkaar verbinden, worden door Washington betaald. De diverse staten moeten zelf voor hun wegen zorgen. Zo kan het gebeuren dat het wegdek in de ene staat veel beter is dan in de andere. Ook particuliere sponsoren spelen een belangrijke rol bij de aanleg van wegen, theaters, stadions enz. Dan wordt hun naam vermeld. Ben je de enige sponsor, dan krijgt het gebouw jouw naam.
Fooien geven is hier veel meer een vast en noodzakelijk onderdeel van het loon. In de horeca word je geacht 15% fooi te geven. Ben je tevreden, dan geef je 20%, ben je ontevreden, dan geef je 10%. Hierdoor verbetert de service voor de klant, zijn de loonkosten voor de werkgever lager, maar de werknemer heeft een onzeker inkomen. Als er geen klanten komen, zijn er geen fooien.
Na Nashville hebben we niet meer geschreven. We zijn in een dag doorgereisd naar Memphis (Tennessee) via Owensboro in Alabama.
ALABAMA
Alabama was een zuidelijke staat met een sterke segregatie van blank en zwart. Toen de discriminerende Jim Crow wetten werden opgeheven in de zestiger jaren, was de staat nog erg voor rassenscheiding. In 2006 wilden ze weer rassenscheiding invoeren via de wetgeving zoals aparte restaurants en scholen. De wetgeving kwam erdoor maar deze was in strijd met de grondwet en Washington maakte de wetten weer ongedaan.
In een plaatsje bij Muscle Shoals, Tuscumbia, zagen we een monument voor de first nations (Indianen) uit 2004. De oprichter had veel onderzoek gedaan naar de Trail of Tears (het pad der tranen). Dit pad moesten de Indianen gaan nadat ze werden verdreven van hun land door de Europese pioniers. Een beschrijving over deze tocht vertelde over de nobele eigenschap van de Indianen om veel ellende te kunnen verdragen en over hun enorme doorzettingsvermogen. Het monument liet een vrouw zien met een kindje in haar armen naast een graf van een dood kind. Gelukkig kon een Indiaanse vrouw volgens de beschrijving dit wel accepteren. Verder was er een vermelding dat de Europese vrouwen zo goed waren geweest om de Indianen dekens te geven voor hun tocht.
MUSCLE SHOALS SOUND STUDIOS
Dit kleine en slaperige gehucht is wereldberoemd geworden door de opnamestudio van Fame en the Muscle Shoals Sound Studios. De studio is ontstaan uit een experiment van enkele jonge mannen.
Fame staat op 3614 Jackson Highway. Fame had een vaste begeleidingsband van vier blanke jongens. De zangers die optraden, waren vaak zwart maar in de muziek was dit geen enkel probleem. De Swampers, de begeleidingsband, scheidde zich af van Fame omdat ze vonden dat ze te weinig salaris kregen terwijl er veel hits bij Fame werden geproduceerd.
Berry Gordy was de man van Atlanta (New York) die voor de marketing zorgde. Hij stuurde ook de artiesten naar de studio.
Grote namen traden hier op zoals Arthur Alexander, Percy Sledge, Wilson Pickett, Otis Redding, Aretha Franklin en Etta James.
Arthur Alexander nam hier zijn hit ' You 'd better move on' op. Aretha Franklin, een van de drie dochters van dominee Franklin, nam hier een liedje op in plaats van haar afwezige zus. Deze was met haar vader op pad die ook in de omgeving predikte. Haar single met 'I never loved a man' (a-kant) en 'Do right' (b-kant) werd een groot succes. Haar vader was zo kwaad dat zij het nummer van haar zus had opgenomen, dat ze van hem nooit meer bij Fame een opname mocht doen.
MEMPHIS
We komen nu echt in het Zuiden waar de meerderheid van de bevolking zwart is, in Memphis ongeveer 70%. Na het einde van de slavernij werd hier het Memphis Freedman Bureau opgericht die ex-slaven hielp om een bestaan te verwerven. Toen er gele koorts uitbrak, stierven er veel blanken, anderen ontvluchtten de stad. Zwarten bleken beter bestand tegen gele koorts. Memphis ging hierdoor uiteindelijk bankroet. Tevoren had de Burgeroorlog (1861-1865) hier flink huisgehouden. Na de afschaffing van de slavernij stortte de katoenhandel vrijwel in. De Afro-amerikaanse bevolking zorgde ervoor dat de stad weer tot leven kwam onder leiding van Robert Church, een ex-slaaf.
BEALE STREET
Beale street werd rond 1900 het sociale en culturele centrum van de zwarte gemeenschap. In deze wijk kwam ook de bluesmuziek tot ontwikkeling. Veel grote artiesten zijn in het begin van hun carriere hier opgetreden. In de vijftiger en zestiger jaren ontstonden hierdoor lokale opnamestudio's zoals in 1951 het WDIA-station voor zwarte muziek. en R&B Blues. Riley King had een baantje voor een reclamespot bij WDIA voor Pepsikon (een pepdrankje voor moeders): ' Mothers Little Helper'.
Ook was er een band van gevangenen The Prisoners die met bewaking mochten optreden. Hun belangrijkste hit was 'Balls and Chains'. De gouverneur die de band gebruikte om te laten zien hoe vooruitstrevend ze waren, liet hen zelfs voor president Truman optreden.
Helaas zijn er nu nog maar twee straten over van Bealestreet en de wijk eromheen. Hier wordt wel iedere dag in verschillende kroegen live blues muziek gespeeld zoals in de BB Kings Club. Het was goede muziek. In de zestiger jaren bij de rassenrellen tegen de segregatie is de hele wijk met bulldozers met de grond gelijk gemaakt.
SUN STUDIO'S
Sun studio's of Memphis Recording Studio's werd in het begin van de vijftiger jaren opgericht door Sam Philips. Hij liet er vooral blues-artiesten optreden zoals Howlin' Wolf, BB King en Ike Turner. Later kwamen de rockabilly artiesten op het podium zoals Jerry Lee Lewis, Johnny Cash en Roy Orbison. Maar het meeste belangrijke was dat Elvis Presley hier zijn eerste opnames deed.
In 1953 kwam Elvis langs met zijn gitaar en nam verschillende nummers op.
Veel onbekende artiesten namen voor een paar dollar een plaatje op. Achter Elvis' plaatje zette de directeur HOLD. Na een jaar kwam hij terug op telefonisch verzoek en hij wist dat dit zijn laatste kans was. Hij bleef doorspelen in de pauze en speelde toen de nummers die de producer bevielen waaronder ' That 's allright mama' van Arthur Grudup. Elvis was een blanke man met een zwarte stem. Een ster was geboren en Sam Philips had zijn succes. Bovendien sloeg Elvis met zijn stem en zijn muziek een brug tussen de witte en de zwarte muziek. Voorheen was er een scheiding tussen witte en zwarte muziek. Er waren speciale radiostations voor zwarten en blanken. Bluesmuziek werd vaak rassenmuziek genoemd. Veel blanken moesten er niets van hebben.
Toen Elvis groot genoeg was, verkocht zijn baas zijn contract voor 35.000 dollar aan RCA studio's in Nashville. Sun studio zat diep in de schulden en kon alleen op deze manier verder. Sun was een lokale studio en RCA nationaal. Laatste had daardoor een veel groter bereik om Elvis te promoten.
De studio ademt nog de sfeer van toen met originele microfoons en een intact gelaten controlekamer. Een kruis op de vloer laat zien waar de bandleden stonden en waar de zanger stond. Er hangen veel foto's en gouden platen aan de muur. Een klein, knus pand vol muziekliefhebbers; heilige grond voor de fans.
De unieke sessie met Elvis, Jerry Lee Lewis, Johnny Cash en Carl Perking (Blue Sweet Shoes) is door Sam hier opgenomen. Het Million Dollar Album van deze sessie ligt nu legaal in de winkel.
STAX MUSEUM OF AMERICAN SOUL MUSIC
In de zestiger jaren was dit de studio voor soul muziek met opnames van Otis Redding, Booker T. and the MGs en Wilson Pickett.
Helaas is het oorspronkelijke gebouw gesloopt voor een parkeerterrein bij de kerk. Het is daarna herbouwd op dezelfde plaats maar het heeft geen sfeer.
Hoewel de studiogroep gemengd was, veranderde dit naar aanleiding van de strijd voor gelijke rechten van de zwarten. De moord op Martin Luther King en de opkomst van de Black Panthers van Malcolm X (een militante groep) zetten de verhoudingen op scherp waardoor blank en zwart nauwelijks meer konden samenwerken. Dit leidde samen met zakelijke meningsverschillen tot de ondergang van Stax.
De Superfly Cadillac van Isaac Hayes uit 1972 is uitgevoerd met een vloerkleed van bont, een televisie en een koelkast van binnen. Aan de buitenkant zijn er versierselen van 24 karaatsgoud.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley