BOOGSCHIETEN
Door: tiny
01 Maart 2015 | Bhutan, Paro
In vier uur teruggereden van Punakha naar Paro langs dezelfde weg. Er is maar een weg. Het is zondag en dus zijn er geen wegwerkzaamheden. Dat scheelde minstens een half uur. Op de pas konden we nu de bergen met sneeuw in de verte zien. Een leuk gezicht. We komen steeds vaker dezelfde mensen tegen. Iedereen doet hetzelfde rondje. Meestal zijn het oudere echtparen maar we kwamen ook een Nederlandse gezin tegen met drie kinderen waarvan de oudste 8 jaar was. Ze hadden een sabbatical van vijf maanden om door Azie en Nieuw-Zeeland te reizen.
VIJFSTERREN HOTEL
We logeren in een hotel boven onze stand, een vijfsterren hotel. Kadootje van de reisorganisatie voor goede klanten. Het hotel ligt afgelegen in de bergen met aparte huizen voor de ruime hotelkamers. Het voelt net als een bungalowkamp. We hebben zelfs vloerverwarming. Hij stond op 20 graden maar dat was veel te warm voor ons. Het is in dit gebied weer kouder dan in Punakha omdat Paro 800 meter hoger ligt.
BOOGSCHIETEN
Vandaag hebben we naar een wedstrijd boogschieten gekeken waar Bhutan beroemd om is. Dit wordt vaak in de vrije weekends beoefend. De mannen in traditionele kleding gebruikten hele moderne pijl en boog. Iedere keer als een pijl raak was, ging een groepje mannen een vreugdedansje doen vaak met gezang erbij.
Tegelijkertijd deed een zang- en dansgroep een opvoering. Er was een man bij met een traditioneel Chinees tokkelinstrument.
ISOLATIONISME EN VOEDING
Doordat Bhutan zich eeuwenlang vrijwillig afsloot van de buitenwereld uit angst voor bezetting door de Engelsen en Amerikanen, hebben ze de uitwisseling met andere culturen gemist. Om een simpel voorbeeld te noemen. Ze hebben wel koeien maar hadden nog nooit van yoghurt gehoord. Ze gebruikten de melk alleen voor de thee en het maken van boter en kaas. Door de westerse toeristen deden ze nieuwe ideeen op.
De maaltijden zijn hier goed maar beperkt. ’s Ochtends krijg je toast met ei en jam en cornflakes. De lunch en het diner bestaan uit rijst met enkele roergebakken groenten, die vrijwel elke dag hetzelfde zijn. Er is vaak vlees maar dat eten we niet. Het toetje bestaat uit watermeloen of mandarijn. Het smaakt goed. Het is wat eentonig maar voor een week maken we daar geen probleem van. Alleen in de hoofdstad hadden we een uitgebreider maaltijd met zelfs yoghurt. Dat is alleen in enkele winkels in de hoofdstad verkrijgbaar.
In India en Nepal kun je overal heerlijke Indiase of Chinese maaltijden krijgen. Ze kennen een heel uitgebreid ontbijt met veel warme gerechten en een koud buffet.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley