volwassenen met zwemband

PURI 30/3/2014
Een vrije dag vandaag aan het strand na alle sightseeing. De temperatuur is met de hittegolf inmiddels opgelopen tot 43 graden. In de hutten en huizen in het binnenland doen ze stro op de golfplaten dakbedekking om een beetje koelte te krijgen. Morgen en overmorgen maken we nog een excursie in de namiddag.

HONEY BEE BAKERY AND PIZZERIA
Dit is een koffietent met taartjes, muesli, echte koffie, tosti’s met kaas enz. De dingen waar je naar verlangt als je langer op reis bent. Dit soort ontmoetingsplaatsen voor reizigers is ontstaan in de hippietijd in de zeventiger jaren. Toen reisden veel jongeren de wereld rond. Op de plaatsen waar velen langer bleven, kwamen deze eethuisjes. Men ontmoette elkaar en wisselde ervaringen uit. Meestal was er ook leuke muziek. De tentjes werden vaak gerund door westerlingen die geen zin hadden om naar huis te gaan. Er zijn nog enkele van deze plekken over zoals de honey bee bakery. Hier zijn we dus heengegaan om echte koffie (in plaats van Nescafe) te drinken en om een lekkere brownie te eten. We ontmoetten er een echte jonge wereldreiziger. Hij was al een half jaar onderweg, eerst in Zuidelijk Afrika, nu in India en later in Zuidoost-Azie. We hadden meteen een klik en hebben heel gezellig ervaringen over verschillende landen uitgewisseld en een beetje gefilosofeerd hoe reizen je kijk op de wereld verandert. Dit is zo’n plek waaraan wij goede herinneringen hebben. Echt voor reizigers, niet voor toeristen. Een reiziger reist omdat hij andere culturen wil leren kennen, neemt risico’s en heeft er ontberingen en ongemakken voor over om zijn doel te bereiken. Een toerist is iemand die een prettige vakantie wil, mooie dingen wil zien, comfort en plezier belangrijk vindt. Een toerist komt uitgerust thuis en een reiziger doodvermoeid.

VOLWASSENEN MET ZWEMBAND
Een kleine lokale NGO heeft het initiatief genomen om vissers aan een nieuw bestaan te helpen. Het project heet Modelstrand. Op een stuk strand van 700 meter lengte hebben ze hun werkterrein. Ze verhuren er strandstoelen, verkopen eten en drinken, zorgen voor plekken in de schaduw, geven massages en verhuren autobinnenbanden als zwembad. Ze zorgen dat het strand schoon blijft. Ook zijn er een kameel en een ezel om rondritjes op te maken. Dit alles tegen vastgestelde prijzen. Dit is het enige stuk strand waar enig vermaak is voor de badgasten. Op de overige stranden is niets behalve vissersboten.
De zee is hier nogal gevaarlijk. De bodem wordt snel dieper en er zijn sterke onderstromingen. Indiers kunnen niet zwemmen. In het dagelijks leven komen ze nauwelijks met water in aanraking. Meestal hebben ze ook geen badkleding. Ze gaan met kleren aan het water in. Een man kan zich nog enigszins ontkleden maar voor een vrouw is het onfatsoenlijk om zich van haar kleding te ontdoen.
We hadden strandstoelen gehuurd en voor ons ontvouwde zich een vermakelijk spektakel. Twee vijftigers met een hele dikke buik hadden voor deze gelegenheid een zwembroek gekocht. Een uitzondering hier. Ze gingen samen de zee in maar toen ze tot hun enkels in het water stonden, bleven ze besluiteloos staan. Ze durfden niet verder. Na enige tijd kwam de ‘badmeester’ met enkele zwarte zwembanden aanzetten. Die namen ze aan maar nog durfden ze het water niet verder in en ze deden de zwemband niet om. Na enige tijd zo te hebben gestaan kwam de badmeester weer. De deal was dat hij hun aan de zwembanden zou vasthouden en door het water zou trekken. Een kostelijk gezicht. De twee mannen hielden elkaars zwemband vast en de badmeester trok hen aan een band door de zee. Helaas waren de golven soms zo hoog en krachtig dat de badmeester niet overeind kon blijven. Dan raakten ze los van elkaar en was er even paniek. Maar de badmeester kon een beetje zwemmen en pakte zijn cursisten weer vast. Na een tijdje verdween de angst en begonnen ze het leuk te vinden. Bij terugkeer op het strand pochte de badmeester over zijn sterke armspieren. Een van hen durfde nu zelfs alleen en zonder zwemband tot zijn kuiten in het water te staan. Toen Bert het water in wilde, kreeg hij meteen een zwemband die hij afwees. De Indiers keken vol bewondering hoe Bert de golven indook en weer boven kwam. Hij kreeg een compliment van de badmeester.

ALCOHOL
Het drinken van bier tijdens de warme maaltijd is hier niet gebruikelijk hoewel de normen verschuiven. In Darjeeling heeft de gemeente een droge dag verordend. Op die dag mag er geen alchohol worden verkocht. In Bhubaneswar was er wel bier maar niet in het restaurant, wel in een ander zaaltje dat er uitzag als een snackbar. In het restaurant zouden conservatieve hindoes zich kunnen ergeren aan bierdrinkers. Puri is een heilige stad. In een heilige stad is alcohol volledig verboden. Toen we incheckten in het hotel, vertelde een medewerker meteen dat hij wel iets kon regelen. We konden bier op onze kamer drinken, niet in het restaurant. Het bier werd in een papieren zak gebracht zodat het onherkenbaar was. Toen we naar het restaurant gingen voor het warm eten, wist al het personeel dat wij op onze kamer bier kregen.